Belanda Goreng

Zo wordt ik hier in Indonesië continu genoemd. Vertaald betekent het "Gefrituurde hollander". Omdatk blank ben en vele Nederlanders hier altijd rood zijn (tis dus niet zo'n heel persoonlijke titel gelukkig ;) ).

Goed, de 15e dus aangekomen in Medan, Sumatra. We hadden wel wat geluk tijdens de vliegreis; in Singapore moesten we overstappen met maar 50 minuten speling. Ons vliegtuig naar Singapore had vertraging dus het werd nog spannender. Gelukkig bleek ons vliegtuig naar Sumatra óók vertraagd te zijn, dus alles is uiteindelijk goedgekomen :)
Bij aankomst moet je een visum halen, maar ze accepteren alleen maar cash (geen creditcard). De pinautomaat staat echter buiten de douane. Geen probleem in Indonesië: je loopt langs de douane, negeert de beveiliging en je staat buiten bij de automaat om geld te halen voor het visum. Had al zo weg kunnen lopen, maar uiteraard teruggegaan om t visum te kopen. Maar t geeft wel aan hoe strikt de regels en grenzen hier zijn.

Uiteraard word je weer meteen door allemaal taxichauffeurs besprongen met "goeie deals" voor naar je bestemming. Omdat wij geen idee hadden wat een taxi echt zou moeten kosten en we zeker wisten dat ze een veels te hoog bedrag zouden vragen hebben we een taxi gevonden die gewoon een meter had. Op naar Bukit Lawang!

Heb me ontzettend vermaakt tijdens de rit erheen. Zo apart om te zien hoe zo'n ongelooflijk chaotisch verkeer zo weinig botsingen veroorzaakt. Alles en iedereen gaat kris kras door elkaar heen, er worden meer rijstroken gebruikt dan er uberhaupt aanwezig zijn, er wordt alleen maar getoeterd, men haalt in in onoverzichtelijke bochten er vanuitgaande dat tegemoetkomend verkeer gewoon vol in de remmen gaat en nog veel meer. Erg vermakelijk!

Aangekomen in Bukit Lawang een grote 2 persoonskamer uitgekozen en deze dag verder nix gedaan op het boeken van een 2-daagse junglehike na.

De volgende dag dus met een gids en 3 andere personen de jungle ingetrokken. Enige nadeel: het is zo extreem vochtig en warm daar. Als je stilstaat breekt het zweet je al uit, maar tijdens het beklimmen en afdalen van bergen zwom je gewoon in je eigen zweet. Maar verder was het echt een ongelooflijke ervaring. Oog in oog met orang utangs die daar in het wild leven is heel bijzonder. Ook allemaal ander soort aapjes leven daar in het wild. Apen kom je eigenlijk in heel Sumatra tegen, gewoon in t wild. Ook hebben we nog een grote salamander gezien (incl staart ongeveer 1,5 meter lang). De jungle stikt ook van bloedzuigers; medehikers hebben ze regelmatig moeten weghalen, maar ik heb ze gelukkig niet op me gehad. De 2e dag ook nog 3 uurtjes gelopen en zijn we via de rivier terug gaan raften.

De dag erop zijn we de Batcaves gaan bezoeken. Gewoon een paar grotten doorlopen en overal zie je aan het plafond de vleermuizen hangen. De laatste grot zijn we niet doorheen gegaan omdat ze daar met honderden stuks gewoon rondvlogen. Dat leek ons geen goed idee om doorheen te gaan.

De volgende dag onze weg naar Berastagi vervolgd. Eerst 2,5 uur in de bus naar Medan en vanaf daar 2,5 uur naar Berastagi (Berastagi is 70km van Medan af en hij stopte weinig; geeft wel aan hoe slecht de wegen begaanbaar zijn hier). Verder niets gedaan, gwoon lkkr slapen!

De dag erop vulkaan Sibayak belopen. Sommigen van jullie zullen deze naam bekend in de oren klinken; deze vulkaan is een maand geleden uitgebarsten. Totaal 6 uur gelopen. Ontzettend mooi in de krater en op de rand. Overal geisers waar het gele sulfide aan de rotsen blijft kleven en natuurlijk een prachtig uitzicht.

Eenmaal thuis was ik toe aan een douche. Voor zover het een douche te noemen is hier. In Indonesië kennen ze sowieso geen warme douche; je douched altijd met koud water uit de kraan. Een douchekop kennen ze hier ook niet; je hebt een emmertje die je met water moet vullen en over jezelf heen moet gieten. Dat doe je dus zo'n 20x voor een douche. Het went, maar comfortabel is het totaal niet :)

Ook toiletten hier zijn heel anders. Een wc-pot kennen ze niet; je moet gehurkt je behoeftes doen. Ook toiletpapier kennen ze niet; je moet met water je kont natmaken en met je linkerhand je schijt eraf halen. We hadden gelukkig nog wc-papier van de jungle hike, dus tot nu toe kan ik die gewoon gebruiken.

Vandaag zouden we de markt en een dorpje in de buurt bezoeken, maar Floor had vanmorgen besloten dat ze even wat tijd voor dr zelf wilde hebben en wilde daarom vandaag zonder mij de dag doorbrengen. Geen probleem natuurlijk, na bijna 3 maanden vind ik het zelf ook wel prima om een dagje mn eigen gang te gaan. Dus naar receptie gegaan en wat tips ingewonnen.

Ik dus naar een heuvel gelopen die uitzicht over de stad geeft. Een uurtje lopen. Je komt echter wel in de achterafwijken en dat heb ik geweten; blanke blonde lange mensen zien ze daar haast nooit. Ik was een heuse attractie. Een vrouw die me aansprak en me voorstelde aan dr dochter; kinderen die op me afrennen, vragen om geld en als ik ze dat niet geef me allemaal naroepen met "Fuck you Peter!!!" (ze vroegen eerst om mn naam); 5 brommers met ieder 2 jongeren die naast me stil gingen staan. Ze wilden een groepsfoto met me. Stond ik tussen al die kleine indo's die allemaal een foto van me wilde. Auto's die langzamer gaan rijden zodat iedereen hun kop uit het raam kan steken om me goed te bekijken. Allemaal wel grappig, maar na een tijdje heb je er wel genoeg van.

Tja, dat was t wel zo'n beetje tot nu toe. Alles is hier wel spotgoedkoop; een jus kost zo'n 50 eurocent, een bord vol eten voor €1,80 en allemaal dat soort prijzen. Gisteren met zn 3-en gegeten (ieder 2 drankjes, ieder een voorgerecht en ieder een hoofdgerecht) voor minder dan 10 euro totaal.

Laatste puntje; Floor heeft besloten dat ze langer in Cambodja wil verblijven; 15 december vlieg ik dus gewoon op Vietnam en zij heeft r ticket omgeboekt naar Cambodja. Ik spendeer dus 10 dagen in Vietnam die zij gebruikt voor Cambodja. We treffen elkaar voor oud en nieuw weer in Bangkok (of paar dagen ervoor in Cambodja, dat moeten we nog even bekijken). Wordt dus wel eenzame kerst :)

Nou de groeten weer allemaal!